Zdjęcia również.
Chciałbym jednak coś dodać.
Odwiedziłem wczoraj Krakowskie Schronisko dla Bezdomnych Zwierząt, ponieważ pomyślałem sobie, że może dzięki moim zdjęciom przynajmniej jeden pies lub kot znajdzie nowy dom.
Chciałbym się zwrócić do moich par z którymi będę współpracował.
Moi drodzy, może zamiast kwiatów które otrzymacie w prezencie od swoich gości, zażyczycie sobie jakiegoś czworonoga ze schroniska?
Oczywiście jeżeli macie takie możliwości.
Bukiet kwiatów - 100 złotych, czworonożny przyjaciel - bezcenne.
Apel kieruję również do wszystkich zaglądających tutaj :)
Zapraszam do oglądania zdjęć.
P.S. Specjalne podziękowania dla Pana Andrzeja Jaworskiego (kierownik schroniska) i Pani Pauliny Pęchalskiej za oprowadzenie po schronisku oraz wszystkich pracowników schroniska za to, że są.
Chcącym pomóc zwierzakom, podaję numer konta schroniska: KREDYT BANK PBI SA II O/Kraków 60150014871214800488460000
Można również przekazać 1% ze swojego podatku za rok 2009 - szczegóły na stronie głównej schroniska.
Te "małolaty" przyszły tylko na szczepienie.
10 komentarzy:
Świetna inicjatywa. Mam nadzieję, że znajdzie się ktoś, kto poprzez Ten wpis uratuje choćby jedno zwierzątko.
Świetny pomysł. Mam nadzieję, że jak najwięcej osób rozświetli ich smutne oczka... Myślę, że to nie tylko propozycja dla przyszłych klientów, ale miło byłoby również gdyby któraś z wcześniejszych par, którym już robiłeś zdjęcia zdecydowała się na takiego przyjaciela a Ty zadeklarowałbyś się zrobić kilka dodatkowych zdjęć :P Byłaby to miła pamiątka i jakże piękny akcent wypływający ze współpracy obu stron, który co najważniejsze przyniósłby radość tym małym kudłaczom a przyszłym właścicielom ich dozgonną przyjaźń. Bezcenne :)
Co Ty Tomek na to? :)
M
Nie ma problemu. Jeżeli ktoś weźmie ze schroniska zwierzaka, to sesja foto z nowym przyjacielem będzie gratis :)
Mam nadzieję, że dzięki tym zdjęciom ruszą się sumienia dobrych ludzi i większość z tych zwierzaków znajdzie prawdziwy dom, miłość i miskę ciepłego jedzenia....
Każde z nich potrafi tak bardzo kochać...pozwólmy im to okazać...nie znajdziemy lepszych przyjaciół!
Piękna idea Tomku!
Pozdrawiam:)
K
Dwa miesiące temu miałem okazję być w takim miejscu tylko w Rzeszowie. Serce się kraja widząc jak te psiaki patrzą zza krat z nadzieją, że je ktoś przygarnie.
W moim bloku mieszka dziewczyna, która jakiś czas temu przygarnęła przesympatyczną suczkę z schroniska.
Megi, bo tak wabi się psiaczek traktowana jest jak członek rodziny. Trafiła w bardzo dobre ręce. Jej właścicielka ma na imię Kamilka i taż interesuje się fotografią. Głównym tematem jej zdjęć jest oczywiście Megi.
Pozwolę sobie podać adres jej stronki - http://www.cambel.pl/megi.html
Oby więcej takich ludzi, a schroniska były by mniej zatłoczone.
Tomek świetna robota!
Dwa miesiące temu miałem okazję być w takim miejscu tylko w Rzeszowie. Serce się kraja widząc jak te psiaki patrzą zza krat z nadzieją, że je ktoś przygarnie.
W moim bloku mieszka dziewczyna, która jakiś czas temu przygarnęła przesympatyczną suczkę z schroniska.
Megi, bo tak wabi się psiaczek traktowana jest jak członek rodziny. Trafiła w bardzo dobre ręce. Jej właścicielka ma na imię Kamilka i taż interesuje się fotografią. Głównym tematem jej zdjęć jest oczywiście Megi.
Pozwolę sobie podać adres jej stronki - http://www.cambel.pl/megi.html
Oby więcej takich ludzi, a schroniska były by mniej zatłoczone.
Tomek świetna robota!
No to Pan Tomek pojechał po bandzie...nie spodziewałam się, że "troszkę inaczej" będzie AŻ tak inaczej. Z pełnych radości, kolorowych zdjęć przejście na takie, które pokazują całkiem inne uczucia, chwytają za serce, że aż się łezka w oku kręci.
Ujęcia dosadnie oddają smutek i oczekiwanie tych zwierzaczków na ich nowy, ciepły dom.
Rewelacyjna...doskonała robota Tomek!!!
Siemanko
W piątek byłem u siebie w schronisku w tym samym celu. Jak wiesz mam 3 koty w tym jeden zaadoptowany ze schroniska. Popieram szczytny cel.
LUDZIE URATUJCIE JAK MOŻECIE CHOCIAŻ JEDNO ISTNIENIE.
F.
To jeszcze raz ja :)
Odkąd po raz pierwszy przeczytałam tego posta i obejrzałam zdjęcia, nie mogę przestać myśleć o tych zwierzakach. Kiedyś byłam częstym gościem w schronisku, ale jakoś tak w codziennej gonitwie gdzieś mi te wizyty umknęły przez ostatnie parę lat i inicjatywa Tomka znów mi przypomniała, że czas do nich wrócić. Może już teraz nie w rodzinnym mieście, ale przecież... wszędzie są zwierzaki, które czekają na pomoc. I Was też do tego zachęcam. Jeśli nie macie możliwości przygarnięcia kudłacza, to może choć komuś z Was uda się pomóc w inny sposób. Jakieś stare koce, karma, chleb (nawet suchy) - to wszystko jest mile widziane w schroniskach. Wiem, że to nie to samo co prawdziwy dom, ale każda pomoc jest potrzebna. Dla nas to tak niewiele - dla nich to niezmiernie dużo.
M
Tomku wpadłeś na świetny pomysł:) Który my mamy zamiar również wprowadzić w życie w sposób dwojaki;)
Prześlij komentarz